-
1 θυμοσοφον
-
2 θυμόσοφον
θῡμόσοφον, θυμόσοφοςwise from one's own soul: masc /fem acc sgθῡμόσοφον, θυμόσοφοςwise from one's own soul: neut nom /voc /acc sg -
3 θῡμό-σοφος
θῡμό-σοφος, von Natur, durch sich selbst weise, von Natur geschickt; Ar. Nubb. 867, nach Schol. ἐκ τοῦ ἰδίου ϑυμοῦ σοφὸς καὶ οὐκ ἐκ μαϑήσεως, sonst auch αὐτομαϑής erkl. Auch Sp., wie Plut., z. B. Artax. 17; selbst von Thieren, Ael. N. A. 16, 15, wie τὸ ϑυμόσοφον, d. i. Gelehrigkeit des Thieres, Plut. Sol. an. 15.
-
4 θῡμόσοφος
θῡμό-σοφος, von Natur, durch sich selbst weise, von Natur geschickt; τὸ ϑυμόσοφον, d. i. Gelehrigkeit des Tieres
См. также в других словарях:
θυμόσοφον — θῡμόσοφον , θυμόσοφος wise from one s own soul masc/fem acc sg θῡμόσοφον , θυμόσοφος wise from one s own soul neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θυμόσοφος — η, ο (Α θυμόσοφος, ον) αυτός που έχει έμφυτη και κατ έμπνευση σοφία, ο εκ φύσεως σοφός, ο ευφυής νεοελλ. αυτός που έχει έμφυτη την κλίση να φιλοσοφεί πρακτικά, που διατηρεί την ψυχραιμία και την ψυχική του ηρεμία και στις πιο κρίσιμες περιστάσεις … Dictionary of Greek